Schoolfotograaf... waarom zou je dat willen zijn?

een dag uit het leven van een schoolfotograaf, schoolfotograaf, schoolfoto tiel

Ochtendmens

Gelukkig ben ik een echt ochtendmens, want als schoolfotograaf word je om 7.30 op de school verwacht. En dat betekend dat ik vaak tussen 6.00 en 6.30 in de auto zit. De auto volgeladen met studio spullen en een thermosbeker met koffie vertrek ik naar de school.

Opbouwen

Op de school aangekomen, is een parkeerplek meestal voor de deur. Best prettig, er moeten veel spullen gesleept worden. Ik ga de school in en maak even kennis met degene die mij ontvangt. Meestal is het even zoeken naar de plek waar ik de studio mag gaan opbouwen, maar gelukkig krijg ik altijd koffie aangeboden.

Eenmaal binnen en als de juiste plek gevonden is, ga ik 2 (soms 3) keer lopen van en naar de auto om de spullen uit te laden. Als alles binnen is, gaat het opbouwen beginnen.

Het achtergrond systeem, met bijbehorend doek. De lamp statieven, met lampen en natuurlijk even zoeken naar een goed stroompunt. Mijn ochtendgymnastiek heb ik meteen gehad.

Planning

Als alles is opgebouwd en de testfoto's zijn gemaakt, kan de dag 'beginnen'. Vaak is er een planning, waar bij 9 van de 10 scholen heerlijk vanaf geweken wordt. Of omdat leerkrachten toch wilden ruilen omdat er nog een klas gym had. Of omdat ik sneller werk dan gedacht... redenen te over.

De hulpouder van dienst zorgt ervoor dat de klassen op tijd bij mij zijn, zodat ik mijn heerlijke werk kan doen. 

Mijn werk

Als er een klas bij mij komt, laat ik deze altijd eerst zitten op de bankjes om de studio heen. Ik vertel in het kort wat we gaan doen. Ja foto's maken, dat snappen ze. Maar hoe moet je op de kruk zitten, of hoe moet je staan. Ik vertel een klas ook wel eens dat we een dansje gaan doen. Dan moeten ze allemaal gaan staan, hun vinger op hun hoofd en een rondje draaien. Mooiste moment daarvan is als ik zie dat de leerkracht niet 'meedeed'. Dan gaat de klas weer zitten en mag de leerkracht het 'dansje' alleen doen. Ik vind het belangrijk dat er meteen al wat spanning weg gaat en we lekker kunnen lachen.



Hoe gekker hoe beter.

Na de uitleg komen de kinderen 1 voor 1 op de foto en ook daar probeer ik er in de (ongeveer) 30 seconden die ik per kind heb er een mini feestje van te maken, om zo die 'echte lach' even te vangen.

Ik steek mn tong uit, vraag of ze poepie willen zeggen en zeg vervolgens wat zeg je nu voor geks. Van alles om maar een mooie foto te maken. Of eigenlijk, meerdere foto's, want meestal maken ik 2 of 3 verschillende foto's in die 30 seconden.

Achteraf hoor ik vaak 'jij bent echt raar' of 'grappig'. Dat is het mooie wat ik kan horen na een dag hard werken, want dan hebben de kids er lol in gehad.

einde dag

Als alle klassen op de foto geweest zijn, vraagt de hulpouder van de dag eigenlijk altijd of ik niet moe ben van het gek doen. Nee, dat gek doen, dat geeft mij juist energie. Misschien is het mijn ADHD, misschien ben ik nog een beetje kind. Maar ik hou ervan.

Als alle kinderen klaar zijn, breek ik de studio weer af en loop ik weer 2 (of 3 keer) naar de auto om deze weer in te laden. De reis naar huis kan beginnen. Afhankelijk van mijn dag morgen, moet de studio thuis ook weer uit de auto..

Niet klaar.

Eenmaal thuis is mijn dag nog niet klaar. Want de foto's komen niet vanzelf bij de papa's en mama's... Dus hup, laptop aan en bewerken maar. Na een dag schoolfotografie heb ik rustig 2500 foto's om uit te zoeken. Zoveel?  Klein rekenvoorbeeldje;
Een school heeft 170 leerlingen. Van elke leerling heb ik 3 verschillende foto's gemaakt. Dat betekend minimaal 9 (en soms wel meer) foto's per kind om uit te zoeken. Plus de klassenfoto's en om de broer/zus foto's nog maar niet te noemen...

En morgen is er weer een dag.

Dus als je denkt, waarom duren die schoolfoto's nou zo lang.. :)